การปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข
1. ประเทศไทยปกครองในระบอบประชาธิปไตย
2. รัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศ
3. ประเทศไทยเป็นเอกรัฐ
ราชอาณาจักรเดียว พระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขของประเทศภายใต้รัฐธรรมนูญตามบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญ
4. อำนาจอธิปไตยซึ่งเป็นอำนาจสูงสุดของประเทศเป็นของประชาชนทั้งหลาย
5. พระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็นประมุขของประเทศทรงใช้อำนาจนั้น(อำนาจอธิปไตย)ผ่านทางรัฐสภา
คณะรัฐมตรี และศาล
6. พระมหากษัตริย์ทรงอยู่เหนือการเมือง
หลักการปกครองในระบอบประชาธิปไตย
คือ
1. การปกครองของประชาชน
โดยประชาชน เพื่อประชาชน
โดยการมอบอำนาจผ่านกระบวนการเลือกตั้งเลือกผู้แทนเข้าไปใช้อำนาจนั้นในสภา
2. ประชาชนมีศักดิ์และศรีความเป็นมนุษย์
มีสิทธิ มีเสรีภาพ มีความเสมอภาคทางกฎหมาย
มีความเท่าเทียมกันในการเข้าถึงและใช้อำนาจเพื่อปกครองตนเอง
3. ไม่ใช่ให้อำนาจปืนมาอยู่เหนือรัฐธรรมนูญ
ฉีกรัฐธรรมนูญทิ้ง เขียนรัฐธรรมนูญขึ้นใหม่เองได้ตามใจชอบ
4. ไม่ใช่ให้อำนาจปืนมาอยู่เหนืออำนาจอธิปไตย
จัดตั้งรัฐบาลได้เองตามใจชอบ จะจัดตั้งเปิดเผยหรือแอบจัดในค่ายทหารไม่ได้ทั้งสิ้น
5. ไม่ใช่ให้ใครก็ได้แอบอ้างความจงรักภักดีเพื่อนำไปใช้เป็นเครื่องมือกำจัดประชาชนที่เห็นต่าง
ใครเห็นต่างเป็นพวกไม่จงรักภักดี
6. ไม่ใช่ให้ใครก็ได้แอบอ้างความจงรักภักดีเพื่อนำไปใช้เนรเทศประชาชนที่เห็นต่าง
ไม่มีบทบัญญัติใดให้อำนาจใครทำการไล่เนรเทศคนไทยออกนอกประเทศ
7. ไม่ใช่ให้ใครก็ได้แอบอ้างความจงรักภักดีเพื่อนำมาโค่นล้มรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชน
หรือทำการแช่แข็งประเทศ ปิดประเทศยัดเยียดผู้ปกครองมาให้
8. ไม่ใช่ให้ใครก็ได้แอบอ้างความจงรักภักดีนำมาใช้บิดเบือนหลักการของการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข
